Samo studiowanie ma równie wielu swoich zwolenników, jak i zagorzałych przeciwników. Choćby nie wiem jak bardzo ci drudzy starali się udowodnić swoje racje, nikt nie mógłby ostatecznie stwierdzić, że nie opłaca się studiować. Oczywiście wybranie kierunków bez przyszłości będzie gwoździem do trumny, przez który młody człowiek do końca swoich dni uzna kontynuowanie edukacji za czystą głupotę. Tuż po zdaniu wszystkich egzaminów maturalnych, a nawet jeszcze wcześniej – na etapie kształcenia się w liceum lub technikum – należy więc zastanowić się poważnie nad swoją przyszłością i pomyśleć o tym, co rzeczywiście chciałoby się robić. Kierunek studiów nie powinien być zresztą dopasowany tylko i wyłącznie do aktualnych umiejętności, preferencji czy zainteresowań młodego człowieka. Wiele osób wykonuje takie prace, które w żadnym stopniu ich nie fascynują, a mimo wszystko czerpią one z nich pewną satysfakcję – bo uzyskują dzięki nim pieniądze, które pozwalają im na rozwijanie innych sfer życiowych. Czy zatem taką szansę dadzą młodym ludziom studia psychologiczne? Wiele osób krytykuje je za dostarczanie zupełnie teoretycznej wiedzy, którą tak naprawdę można by było pozyskać ze źródeł internetowych czy zwykłych książek. Sami absolwenci takich studiów przyznają jednak, że nie żałują swojej decyzji dotyczącej kształcenia, podejmowanej nieraz w bardzo młodym wieku. Z kilku kluczowych powodów na takie studia warto się wybrać.
Przeważnie to młodym osobom nauka kojarzy się z odwieczną męczarnią i bezustannym wkuwaniu głupich formułek na pamięć. Tak to wygląda w szkole podstawowej i w większości szkół ogólnokształcących. Wszyscy uczniowie kierują się zasadą ZZZ – zdać, zakuć i zapomnieć. Na studiach wygląda to jednak nieco inaczej. Człowiek może uczyć się rzeczy, które naprawdę go interesują i które przydają mu się później, gdy rozpoczyna on już swoją prawdziwą pracę i wkracza w dorosłe życie. Niektóre kierunki są jednak tak żmudne, a można nawet powiedzieć, że nudne, iż trudno wytrzymać na nich dłużej niż jeden rok. Kluczem do sukcesu okazuje się wybór interesującego kierunku, a psychologia na pewno takim się okaże. To studiujące ją osoby tak naprawdę uczą się samego życia. Podczas zajęć mogą kojarzyć różne fakty z sytuacjami, w których sami się kiedyś znaleźli lub wydarzeniami, z którymi zmierzyli się podczas czytania filmów bądź oglądania książek. Takie kojarzenie pozwala na szybszą i przyjemniejszą naukę. Sprawia też, że studia przestają być męczące, bo pozwalają spojrzeć na pewne sprawy z innej perspektywy i zachęcają studentów do dalszego ingerowania we własne i cudze życie – chociażby tylko teoretycznego.
Studia psychologiczne nie są też, jak to wiele osób twierdzi, studiami bez przyszłości. Można śmiało powiedzieć, że jest wręcz przeciwnie. Psycholodzy po studiach mogą obejmować stanowiska nawet w tych firmach i zakładach, które teoretycznie z samą psychologią niewiele mają wspólnego. Zdobywają pracę w szpitalach, szkołach, a nawet w przedszkolach – w placówkach edukacyjnych pełnią rolę zastępców dla normalnych pedagogów lub mogą współpracować razem z nimi. Psychologia jest taką dziedziną, która ściśle łączy się z niemalże wszystkimi innymi branżami. Dotyczy wszystkich pracowników i zyskuje coraz większą wartość wraz z zachodzącym teraz rozwojem świata. Szybki tryb życia, do którego wszyscy próbują się dostosować, prowadzi do niemalże plagi zaburzeń psychicznych i zaburzeń osobowości. Nieleczone rujnują ludzkie życie, a czasem po prostu nie pozwalają na pełne skupienie się na pracy. Sami właściciele firm i korporacji nieraz starają się temu przeciwdziałać i w tym celu opłacają leczenie terapeutyczne swoich pracowników. Można więc powiedzieć, że taki psycholog jest w stanie pomóc każdemu. Każdy ma przecież jakieś swoje problemy, tylko nie zawsze chce o nich mówić bliskim bądź znajomym.
Studia psychologiczne umożliwiają również samorozwój. Człowiek może odkryć na nich samego siebie, zapoznać się ze swoją własną osobowością oraz wrodzonymi cechami. Dowiaduje się, kim właściwie jest. Doszukuje się w sobie różnych cech, by potem ewentualnie je zmieniać i pracować nad swoim charakterem, kształtując go z pomocą różnych technik. Coś w tym jest, że na psychologię najczęściej udają się te osoby, które same mają problemy ze swoją psychiką. Nieraz nie potrafią znaleźć dla siebie ratunku, dlatego postanawiają zdobyć tą wiedzę teoretyczną, którą mogliby potem wykorzystać w praktyce. A znajomość własnej psychiki zdecydowanie przydaje się w życiu. Na studiach psychologicznych uczniowie odkrywają też przeróżne techniki i metody radzenia sobie ze stresem, gorszym nastrojem czy brakiem motywacji. Uczą się szybkiego redukowania napięcia i poznają wszelakie techniki rozluźniające. Samodzielnie wykorzystują je potem w praktyce i w ten sposób dbają o swój własny stan psychiczny. A psycholog, który chce dobrze pomagać swoim pacjentom, nie może mieć żadnych problemów ze swoją psychiką. To nimi powinien zająć się w pierwszej kolejności, mając do tego odpowiednie narzędzia.
